Еўрапейскі міжкультурны фестываль
Еўрапейскі міжкультурны фестываль стартаваў ў траўні 2013 года ў Мінску і некаторых іншых гарадах Беларусі. Мэта Фестывалю – спрыянне пашырэнню кантатактаў паміж людзьмі праз сродкі культурнай дыпламатыі. Аб’яднаныя пад парасонам Фестывалю розныя адукацыйныя, культурныя і забаўляльныя мерапрыемствы пакліканы бліжэй пазнаёміць беларусаў з культурнай разнастайнасцю краін ЕС і “Усходняга партнёрства”.
У гэтым годзе Фестываль будзе праходзіць з 3 па 13 верасня. Праект ажыццяўляецца трыма партнёрамі : “Офісам за дэмакратычную Беларусь”, “Офісам еўрапейскай экспертызы і камунікацый” і Соцыя-культурным фондам “Ідэя”, а таксама шэрагам іншых арганізацый.
|
|||
|
|||
|
|||
|
|||
|
|||
|
|||
|
Аўтар лепшага 
Победитель 
С 4 по 14 сентября в Беларуси проходил 
В этом году 2-й Европейский межкультурный фестиваль прошёл под лозунгом "Узнаем друг друга лучше". Десять дней выставок, кино- и фотопоказов, дискуссий и лекций, мастер-классов и презентаций в Минске, Гродно, Могилёве и Бресте объединили сотни участников, каждый из которых смог ближе узнать культуру Беларуси, Германии, Грузии, Дании, Швеции, Норвегии и других стран.
Напрыканцы закрыцця Еўрапейскага міжкультурнага фестывалю пераможцы творчых конкурсаў падчас урачыстай цырымоніі атрымалі дыпломы і памятныя падарункі. Гран-пры конкурсаў фестывалю - падарожжа ў Брусель - выйгралі прызёры 
Пишу свое эссе из необычного города. Вроде про него известно всё, что только можно. На самом деле этот город хранит такие тайны, какие ни одни исследователи мира не смогут найти, если не изменят взгляд. В этом городе много контрастов. Здесь вы найдёте все, абсолютно все культуры, политические и культурные течения. Просто это всё спрятано. Город привык прятать и открывать свои тайны только тем, кто может забыть о себе и почувствовать, что он является частью мира.
Можна было б, канешне, напісаць пра “пярліну” Астравеччыны – неагатычны храм у мястэчку Гервяты. Хто ні прызджае – усе ахаюць: няўжо падобны архітэктурны цуд існуе ў нас, у Беларусі?! Пра яго ажурную браму, выкаваную кавалём уручную. Пра ўнікальнае ландшафтнае афармленне прыкасцельнай тэрыторыі. Або пра канцэрты класічнай музыкі, якія два разы на год адбываюцца ў Гервяцкім касцёле...
Кожны горад мае аблічча. Гэта нешта выразнае, суцэльнае, што пакідае агульны след у душы падарожных. Адна сітуацыя, калі горад жыве і развіваецца, кшталтуецца яго характар, абіваюцца брукаванкі, будуюцца плошчы. Месцічы ведаюць пра нейкі ўмоўны ліхтар, масток праз ручаіну, неахопны дуб і прызначаюць там спатканне. Такія гарады шчаслівыя.
Старонкі
- 1
- 2
- 3
- 4
- наступная ›
- апошняя »